کاش بارانی ببارد ، قلبها را تر کندبگذرد از هفت بند ما ، صدا را تر کند قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه هارشته رشته مویرگهای هوا را تر کند بشکند در هم طلسم کهنه ی این باغ راشاخه های خشک و بی بار دعا را تر کند مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفتسرزمین سینه ها تا نا کجا را تر کند چترهاتان را ببندید ای به ساحل مانده هاشاید این باران که می بارد شما را تر کند
(جلیل صفربیگی)
[ با تشکر از مهسای عزیز برای ارسال شعر ]